Dodam również, że byłam sędzią piłkarską przez 5 lat i wiem jak trudno jest sędziować mecz. Rozumiem także, że ludzie się mylą. Nie rozumiem jednak, dlaczego tak ważny mecz w kwestii utrzymania nie był sędziowany przez bardziej doświadczonych sędziów. Sytuacja jest niesamowicie przykra. Nasuwa się mnóstwo pytań: po co cały okres przygotowawczy i ciężka praca dziewcząt i moja? Po co jeździć tyle kilometrów kiedy i tak nie decyduje walka sportowa i duch fair-play? Co teraz zrobić? Wiadomo, że nawet największe protesty ze strony naszego klubu nie przyniosą efektu w postaci np. powtórzenia meczu. Zdaję sobie sprawę, że ewentualne pismo działacze przeczytają i przyjmą do wiadomości. A moja drużyna nadal będzie skrzywdzona i będzie miała poczucie skrzywdzenia i być może w kolejnym sezonie będzie musiała biegać po boiskach trzeciej ligi poprzez to, że jedna pani nie dmuchnęła w gwizdek w odpowiednim momencie... Pragnę dodać również, że liczę się z ewentualnym spadkiem mojej drużyny do ligi niżej. Jeżeli zasłużyłybyśmy na to, byłybyśmy drużną najsłabszą i nie zasługiwały na pozostanie w drugiej lidze ze względu na brak umiejętności. Jednak nie pogodzę się z tym, że tak naprawdę to nie forma sportowa oraz duch sportu i fair play zdecydwały o przegraniu tak ważnego meczu lecz jeden błąd pewnej pani. Najgorsze jest to, że zdaję sobie sprawę, że nikt nie cofnie tego co się wydarzyło i nikt nie pomoże... Bezradność? Przykre.
Sędzia główna spotkania Moravii z Marcinem Szrekiem (fot. almendra.pl)
Z taką interpretacją sytuacji nie zgodziła się sędzia główna spotkania. Na naszą prośbę przedstawiła swoje stanowisko w tej sprawie.
Szanowni Państwo,
w nawiązaniu do powyższego tekstu chcę podkreślić, że decyzję o uznaniu bramki dla Zielonki Wrząsowice na 2–0 podejmowałam z odległości o około 6 metrów od akcji, a nie 30 metrów, gdzie znajduje się ławka zawodników rezerwowych. Nie miałam przy tym najmniejszych wątpliwości będąc bardzo dobrze ustawioną, miałam sytuację "na tacy", sytuację tak samo zinterpretowała zresztą moja asystentka.
Drużyna Moravii miała kilkanaście (!) sytuacji na zdobycie bramki, których nie wykorzystała. Rozumiem rozżalenie drużyny i Pani Trener, jednakże na awans i spadek drużyny pracują przez cały sezon, a nie jeden mecz. Najprostszym rozwiązaniem na usprawiedliwienie swojej nieskuteczności jest szukanie winy w innych, a sędzia tradycyjnie jest najłatwiejszą "ofiarą".
Nawiązując do braku doświadczenia, to myślę, że okres 9 lat jest wystarczający do rozstrzygania w tej klasie rozgrywkowej.
Drużyna Moravii miała kilkanaście (!) sytuacji na zdobycie bramki, których nie wykorzystała. Rozumiem rozżalenie drużyny i Pani Trener, jednakże na awans i spadek drużyny pracują przez cały sezon, a nie jeden mecz. Najprostszym rozwiązaniem na usprawiedliwienie swojej nieskuteczności jest szukanie winy w innych, a sędzia tradycyjnie jest najłatwiejszą "ofiarą".
Nawiązując do braku doświadczenia, to myślę, że okres 9 lat jest wystarczający do rozstrzygania w tej klasie rozgrywkowej.
Z poważaniem,
Martyna Lipka